بویی که چیزی رو به یاد آدم می آره، به ویژه اگر اون چیز دوست داشتنی باشه، گاهی غیر قابل تحمل می شه.
منظورم بوی آشنایی که آدم نمی دونه چیه و فقط می دونه یک بوی خوبه نیست. ( دراون صورت ذهن برای یک ثانیه شلاق می خوره توو گذشته و برمی گرده.)
منظورم یک بوی شناخته شده است که می دونی از کِی و کی و کجا است اما حسی که ازش می گیری ناشناسه.
یادت نیاد چه حسی می گرفتی ازش و نفهمی الان چه حسی می گیری ازش.
شلاقه مدام می زنه به مغزت...
اون یک صدم ثانیه خیلی دراز می شه؛ تا از منشاء بو فاصله بگیری...
نمی دونم بو رو هم می شه به یاد آورد یا نه.
یعنی بدون اینکه بو باشه به یاد بیاریش و همون حس رو که از خودش می گیری از یادش بگیری... اون وقته که دیگه شلاق همیشگی می شه!
پیراهن ِ(...) پیش من مونده. ( سرد بود و بارون می اومد و من هم یک لا تی شرت بیشتر تنم نبود...)
نمی تونم بیشتر از چند ثانیه بوش رو تحمل کنم... خیلی خوبه!
همین غیر قابل تحمل بودنش خوبه؛ مثل قلقلک ...
مثل جریان کم برق که مورمورت می شه، باهاش حال می کنی اما نمی تونی بیشتر از چند ثانیه تحملش کنی...
هر چی که هست لذت مازوخیستی با حالی داره این بربری تاچ!
هرچند که بربری تاچ اگر روی تن دیگری بود اینقدر دوست داشتنی نبود...
یاد شعر چند ماه پیشم افتادم، از یک کافه نشینی دو نفره:
پیراهنم بوی بهمن کوچک می دهد
انگار که غزل می خوانم...
منظورم بوی آشنایی که آدم نمی دونه چیه و فقط می دونه یک بوی خوبه نیست. ( دراون صورت ذهن برای یک ثانیه شلاق می خوره توو گذشته و برمی گرده.)
منظورم یک بوی شناخته شده است که می دونی از کِی و کی و کجا است اما حسی که ازش می گیری ناشناسه.
یادت نیاد چه حسی می گرفتی ازش و نفهمی الان چه حسی می گیری ازش.
شلاقه مدام می زنه به مغزت...
اون یک صدم ثانیه خیلی دراز می شه؛ تا از منشاء بو فاصله بگیری...
نمی دونم بو رو هم می شه به یاد آورد یا نه.
یعنی بدون اینکه بو باشه به یاد بیاریش و همون حس رو که از خودش می گیری از یادش بگیری... اون وقته که دیگه شلاق همیشگی می شه!
پیراهن ِ(...) پیش من مونده. ( سرد بود و بارون می اومد و من هم یک لا تی شرت بیشتر تنم نبود...)
نمی تونم بیشتر از چند ثانیه بوش رو تحمل کنم... خیلی خوبه!
همین غیر قابل تحمل بودنش خوبه؛ مثل قلقلک ...
مثل جریان کم برق که مورمورت می شه، باهاش حال می کنی اما نمی تونی بیشتر از چند ثانیه تحملش کنی...
هر چی که هست لذت مازوخیستی با حالی داره این بربری تاچ!
هرچند که بربری تاچ اگر روی تن دیگری بود اینقدر دوست داشتنی نبود...
یاد شعر چند ماه پیشم افتادم، از یک کافه نشینی دو نفره:
پیراهنم بوی بهمن کوچک می دهد
انگار که غزل می خوانم...
ارسال یک نظر یک نفره :
پاسخحذفبو را می شود بدون این که خودش باشد به یاد آورد. می شود شلاق همیشګی. مثال دارم برای برایش . آن هم بوی روی یک لنګه جوراب است که از شرط بندی برده ام و حالا دیګر مدتهاست بو نمی دهد ولی بویش هست .
پ.ن: دیشب توی مهمانی شال روی موهای دوستم بوی بهمن کوچک می داد. ولی کسی غزل نمی خواند. برګ تنهایی همه بود!
اصلا بو نقطه شروع یکی از به یادماندنی ترین آثار ادبی جهان بود...اثری که شاید تیتر و نامش دغدغه خیلی ها باشه."در جستجوی زمان از دست رفته"(مارسل پروست)
پاسخحذفمیگویند هر احساسی پس از ناپدید شدن در صورت خیالی ذهن نقشی میگذارد.
پاسخحذفبو را هم که بشنوی همینطور ذهنیتی از آن برایت باقی میگذارد
اگر فکر میکنی که نمی توانی بو را بدون آن که باشد به یاد بیاوری
بهتر است که بو به آن چیزی که آن بو را دارد به یادت بیاید.
باغ گل را تصور کن
...
WWW.ONE-OF-US.BLOGFA.COM
[گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل][گل]
پاسخحذفجوابیه , از فاطمیون تهران برای من ..... ???
صیغه اصل و قانونی در اسلام است که از فحشا جلو گیری میکند
تو که مخالف آن هستی
حتما در پی کشاندن جامعه به فحشا هستی من و ما به عنوان زن مسلمان
هیچ مشکلی با قانون ازدواج موقت نداریم و صیغه را
دوایی برای درد جامعه میدانیم ...
فاطمیون تهران .....
[گل] ایرانی به خود آ -- گر به خود آیی - به خدایی رسی
..... ما زنده به آنیم که آرام نگیریم ,,
........ موجیم که آسودگی ما عدم ماست ,, [گل]
[ناراحت] ** صیغه اصل و قانونی در اسلام **
,,, ضمن همدردی با دلاور زنان ایران ... [خداحافظ]
سلام امیر جان. دیر اومدم ولی همشو خوندم. خیلی خوب بود. خوب حرفتو می زنی. خوب...
پاسخحذفاون موقعيت اول که شلاق نيس که...من اگه باشم تشبيهش ميکنم به...ممممممممم... ارگاسم ذهن!
پاسخحذف